زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

تاریخ نوشتن (قرآن)





نوشتن به معناى ضميمه كردن بعضى از حروف بر بعضى ديگر در خط، کتابت كردن، اندیشه و مطلبى را به وسيله مداد يا قلم بر روى کاغذ آوردن‌
[۲] لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۱۹۶، «نوشتن».
است. «كتاب» به معناى نوشتن است و آن دفترى است كه مطالبى در آن ضبط گردد.
[۳] نثر طوبى، ج ۲، ص ۳۲۸.
در این مقاله آیات مرتبط با تاریخ نوشتن معرفی می‌شوند.


۱ - نوشتن حضرت سلیمان



استفاده حضرت سلیمان علیه‌السلام جهت پيام‌رسانى:
۱. اذْهَبْ بِكِتابِي هذا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانْظُرْ ما ذا يَرْجِعُونَ.
۲. قالَتْ يا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتابٌ كَرِيمٌ.

۲ - تعلیم‌دهنده نوشتن



خداوند تعليم‌دهنده نوشتن به انسان:
۱. اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ.
۲. الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ.

۳ - نوشتن یهودیان



استفاده یهودیان از نوشتن جهت تحریف کتاب تورات:
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ.

۴ - وجود نوشتن در صدر اسلام



وجود خواندن و نوشتن در صدر اسلام:
۱. فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ.
۲. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَ لْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً فَإِنْ كانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى‌ وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلى‌ أَجَلِهِ ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى‌ أَلَّا تَرْتابُوا إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلَّا تَكْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ.
۳. ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ.

۵ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۹۹، «کتب».    
۲. لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۱۹۶، «نوشتن».
۳. نثر طوبى، ج ۲، ص ۳۲۸.
۴. نمل/سوره۲۷، آیه۲۸.    
۵. نمل/سوره۲۷، آیه۲۹.    
۶. علق/سوره۹۶، آیه۱.    
۷. علق/سوره۹۶، آیه۴.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۷۹.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۷۹.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۸۲.    
۱۱. قلم/سوره۶۸، آیه۱.    


۶ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۶۸، برگرفته از مقاله «تاریخ نوشتن».    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نوشتن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.